9 de juny 2009
transoceànica ella
Me regalaste tus somníferos,
me diste tu oráculo sintético,
extraño método
de ahogar la sed, aquí,
lejos de tu lágrima.
Y uno no recuerda
hasta que punto
nació para eso,
ni todo el amor
al que puede tener
acceso.
Nada parece pasar página
a este anhelo,
todo menos lánguido.
¿Cual es la lógica de que se
abra para mí
tu boca tan magnífica?
Dame calma y dame vértigo,
ven a llenar mis pocas horas lúcidas,
extraño método
de ahogar la sed, aquí,
lejos de tu lágrima.
by J. Drexler (Transoceánica - 12 segundos de oscuridad)
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
1 comentari:
Telepatia... però no em conformes amb poc, Drexler és titixic en potència :P
Si he postejat Boa Sorte és pk "ja no queda tan lluny...", tornar reunir-me amb vosaltres molt petiiiiiiits****
m.
P.D.: Estic enganxat al vostre coxis...
Publica un comentari a l'entrada